آیین وداع با وحید نصیریان در خانه سینما برگزار شد

آیین وداع با وحید نصیریان در خانه سینما برگزار شد

مراسم تشییع وحید نصیریان فیلمساز فقید سینمای انیمیشن ایران با حضور جمع کثیری از هنرمندان و مسئولان سینمای کشور در ساختمان شماره 2 خانه سینما برگزار و سپس پیکر او برای آرمیدن در آرامگاه ابدی در زادگاهش به تبریز منتقل شد.

روانبخش صادقی دبیر هیات مدیره خانه سینما به عنوان اولین سخنران در این مراسم گفت: وحید یک دوست واقعی بود که در دوستی‌اش شک‌ نمی‌کردیم. خوشحالم که این اواخر خیلی وقت با هم گذراندیم. وحید آسیب دید و می‌توانست خوشحال‌تر باشد. می‌خندید ولی همیشه غمی در صورتش وجود داشت.
او افزود: خوشحالم که سال گذشته در مرکز گسترش از کار وحید حمایت شد و امیدوارم مدیران از دیگر هنرمندان هم حمایت کنند.
در ادامه احمد عربانی در سخنانی بیان کرد: نوبت من و امثال من بود که برویم و ایشان حالا حالا ها باید می‌ماند. ببینید چقدر رفتن زود است. بیاید با هم رفیق بشویم. الان باید بزرگداشت وحید را برگزار می‌کردیم، مسئولان محترم ببینند که نظیر این هنرمندان پیدا نمی‌شود و سالها باید بگذرد که چنین کسی بیاید.
او افزود: این‌ها فضاهای تخیلی قشنگی‌ دارند. فضاهایشان را خراب نکنید. وحید چرا باید در این سن برود؟ من فکر می‌کنم که رفتنش طبیعی نبود.

محسن امیریوسفی از دیگر هنرمندانی بود که در مورد وحید نصیریان گفت: وحید جان آسوده بخواب که دیگر نیازی به اکران فیلم و تصویب فیلمنامه نداری. آسوده بخواب که دیگر نیاز به تصویب هیچ مجوزی نداری. او از نسل فیلمسازانی بود که به اصطلاح نسل نوگرای سینمای ایران بودند و می‌خواست راه نوجویی را در پی بگیرد. سال ۷۶ خودش البته سال عجیبی است که چه فیلمسازش ممنوع از کار شد و چه‌ بالاترین مقام اجرایی‌اش ممنوع التصویر است. نسل ۷۶ نسل جوانمرگ‌ سینمای ایران است.
او به من می‌گفت تو یک‌بار عزراییل را پیچاندی. بگو نفر بعدی کیست؟ ومن از کجا می‌دانستم که نفر بعدی اوست.به فرشته مرگ می‌گویم که تکه تکه‌های وحید در میان نسل ۷۶ است و امیدوارم فضا برای این نسل باز شود تا دیگر در راهروها به دنبال پروانه ساخت و نمایش نباشند و امیدوارم مدیران کمک کنند آخرین فیلم بلند او اکران شود.

بیژن میرباقری هم در سخنانی گفت: خیلی بد است که جهان دیگر صدای خنده وحید را نمی‌شنود. ما همیشه در هر جمعی بودیم و صدای خنده او می‌آمد، باعث می‌شد به سمتش برویم و حرف بزنیم. صدای خنده وحید بود که ما را دور هم جمع کرد، به یاد این خنده‌ش سکوت کنید و به یاد خنده‌اش باشید.

دکتر محمدعلی صفورا با ذکر خاطراتی از وحید نصیریان اظهار داشت: او باید هنوز می‌ماند و انیمیشن می‌ساخت. انیمیشن تریبون ندارد و شوخی نیست که وحید عزیز در این سن رفت.شوخی نیست فیلم نساختن کسانی که سالهاست می‌خواهند فیلم بسازند و فراموش نمی‌کنم سالها زحمت کشیده شده تا این افراد به جایی برسند. این شوخی نیست که بچه‌های انیمیشن چند سال است بخاطر وضع معیشتی در حال رفتن از ایران هستند.

وی تاکید کرد: من خودم دوست ندارم در مراسم‌ام مدیری حضور داشته باشد که در دوران حیاتم‌ کاری نکرده باشد.

توحیدپور دبیر اجرایی جشنواره فیلم سبز هم در این مراسم از طرف معصومه ابتکار معاون رییس جمهور و رییس سازمان حفاظت از محیط زیست متن تسلیتی را خواند که در آن به سابقه همکاری وحید نصیریان با جشنواره فیلم سبز و علاقه‌مندی به محیط زیست اشاره شده بود.

امیر سحرخیز انیماتور نیز به عنوان یکی دیگر از حاضران در این مراسم بیان کرد: وحید در آسمان انیمیشن ایران ستاره بود و چیزی که دوست دارم از او به یاد بیاوریم همان خنده‌هایش است.

او گفت: شما را به خدا «قلب سیمرغ» را اکران نکنید چون وقتی قلب او نیست، «قلب سیمرغ» به چه درد ما می‌خورد.
این‌ صحبت سحرخیز با تشویق جمعی از حاضران همراه شد.

مجید برزگر در ادامه این مراسم متنی را خواند و با اشاره به سختی‌هایی‌ که‌ برای گرفتن مجوز برای وحید نصیریان به وجود آمد گفت: او از ایست قلبی نمرد بلکه این شیوه زندگی‌ را انتخاب کرد و حالا لابد می‌خندد به مجوزها و فیلم‌ها. اما افسوس از اینکه هر روز و هر روز خبر تلخ می‌شنویم. مگر به تازگی کورش اسدی نرفت؟ دیروز هم مدیا کاشیگر رفت.

در ادامه سید مهدی طباطبایی‌نژاد مدیرعامل مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی با تسلیت برای درگذشت وحید نصیریان بیان کرد: همه‌ی ما یک‌ تصویر مشترک‌ از وحید داریم و آن هم خنده‌های اوست. ای کاش اکران «قلب سیمرغ» دست من بود و چقدر ما هم دوست داشتیم این اتفاق بیفتد ولی نشد.

او با اشاره ‌به برنامه‌هایی که برای ساخت فیلم جدید وحید نصیریان وجود داشت، گفت: او «ترنج‌ونارون» را به من داده بود تا یکی را انتخاب کنم ولی گفتم هرکاری را خودش می‌خواهد، انتخاب کند. من‌ منتظر بودم ولی تقدیر امان نداد.

علیرضا شفق نژاد رهبر کر ارکستر فیلارمونیک هم‌ با ذکر خاطراتی گفت: «قلب سیمرغ» در جشنواره فجر سال ۸۶ جایزه گرفت. فیلمی که جایزه گرفت چرا اکران نشد؟

او همچنین با اشاره به فرزند این هنرمند و اینکه کاش پیکرش زودتر بیاید تا ببینیم شوخی نیست این ماجرا، گفت: وحید موتزارت انیمیشن ایران‌ بود که در اوج نبوغ رفت.

جلال نصیریان عموی این هنرمند نیز در سخنانی به حس وطن پرستی وحید نصیریان اشاره کرد و «قلب سیمرغ» را یک‌مثال بارز برای این امر دانست.

او گفت: ای کاش این بزرگداشت‌ها در زمان حیات اتفاق می افتاد نه مثل مریم میرزاخانی و عباس کیارستمی‌ که بعد از مرگ مورد توجه قرار گرفتند.

وی‌همچنین ادامه‌ داد: یک‌ مژده می‌دهم که جز من و خدا و وحید کسی از آن اطلاع نداشت. وحید به من توصیه کرده بود که«اگر من زود رفتم و از نسوج من چیزی باقی بود آن را هدیه کنید» و من دیروز این کار را کردم.‌ یعنی رییس دانشگاه علوم پزشکی به من گفت می‌خواهی اینکار را انجام دهی و من فقط با برادرش و خودش مشورت کردم. به همین دلیل الان تمام نسوج‌ او هدیه است تا به افرادی دیگر آرامش داده شود.

ماهور نصیریان فرزند و یادگار وحید با فلوت نوازی یکی‌ از دوستان وحید نصیریان (حامد ملک) دل نوشته‌ای را از ترجمه‌هایش برای پدرش خواند و آرزو کرد که او در بهشت، شانس دیگری داشته باشد.

بهرام‌ عظیمی، امیرمحمد دهستانی هم از دیگر حاضران این مراسم بودند که خاطراتی را زنده یاد وحید نصیریان نقل کردند.

پیکر این هنرمند حدود یک‌ ساعت و سی دقیقه پس از شروع مراسم و در انتهای آن به خانه سینما رسید و بر دستان دوستان و همکارانش در جایگاه قرار گرفت.

سپس منوچهر شاهسواری مدیرعامل خانه سینما اظهار داشت: امروز به دوستان می‌گفتم می‌شود به من رحم کنید تا فقط از مشایعت کنندگان باشم و سخن نگویم؟! در این‌ ایام آنچه را از دست دادیم برایمان دردآور است. طی چند وقت افراد زیادی را از دست دادیم. وحید هر آنچه داشت در ۴۵ سال عمر خود به دست آورد.

آنچه ما را آزار می‌دهد حتما گله‌هایی است که از خودمان می‌کنیم و آنجایی که رنج و عذاب می‌کشیم نقطه‌ای است که خودمان همدیگر را فراموش می‌کنیم.

منوچهر شاهسواری با اشاره به اینکه اگر در این حیاط فقط با یک پلاک، کسانی را که تشییع کرده‌ایم‌ یاد می‌کردیم چه افراد زیادی را در این جا به یاد می‌آوردیم٬ ادامه داد: وحید مسیرهای نرفته را در ۴۵ سال رفته بود. ما هرچه موفقیت داریم مسئول همدلی متعهدانه ما است و آنجا که رنج می کشیم آنجا است که خودمان را فراموش کرده ایم. در این حیاط هنرمندان بسیاری تشییع شده اند. همه ما از بین می رویم و جهان جهان فانی است. برای وحید خوشحالم که در تبریز به خاک سپرده می شود که نشان وطن پرستی این کشور است. اگر نتوانیم شاخه انیمیشن را به یک تولید و توزیع قدرتمند برسانیم سینمای ایران دچار خلل می شود و اگر به این نقطه رسیدیم حتما برای تلاش وحید و وحیدها است.