دوستان و همکاران «جهانگیر جهانگیری» در اولین سالگرد درگذشت‌ا‌ش در خانه سینما گردهم آمدند تا یاد و خاطره این کارگردان فقید را گرامی بدارند.
به گزارش خبرنگار سینمایی ایسنا، در این مراسم که شب گذشته - 26 آذرماه - با اجرای کامران ملکی در تالار سیف‌الله داد برگزار شد، در ابتدا سردار روزبهانی، از دوستان و همکاران جهانگیری در سخنانی با اشاره به سابقه حضور این کارگردان در دوران دفاع‌مقدس گفت: ضرورت انقلاب این بود که ایشان در دوره‌ای در سنگر دفاع مقدس خدمت کنند و از فرماندهانی بود که از بطن مردم به پا خواست تا ویژگی‌های فردی‌اش را نشان دهد.
وی صبوری، متانت و پشتکار فراوان را از ویژگی‌های جهانگیری عنوان کرد و ادامه داد: در بعد از انقلاب شاهد تبلور مدیریت ایشان بودیم و در عرصه هنر هم آثار خوبی را از خود به یادگار گذاشتند.
منوچهر مصیری، از کارگردانان سینما هم که در انجمن هنرمندان با جهانگیری همکاری داشته است، با اظهار تأسف از عدم حضور مدیری از خانه سینما در این مراسم گفت: متأسفانه بزرگان که می‌روند تازه یادمان می‌افتد بزرگداشت بگیریم. جهانگیری بیش از 50 سال از عمر خود را در سینما گذاشت و عشق زیادی به سینما و خانواده‌اش داشت.
وی ادامه داد: در قبل از انقلاب دو سه فیلم ساخت، اما نگذاشتند نامش به عنوان کارگردان درج شود و بعد از انقلاب هم با فیلم‌هایی که ساخت در مقاطعی به اقتصاد سینما کمک زیادی کرد.
«محمد متوسلانی»، دیگر کارگردان حاضر در این مراسم هم که او نیز در انجمن هنرمندان با جهانگیری بوده است، با بیان اینکه این کارگردان پله‌پله کارش را در سینما ادامه داد، اظهار کرد: از استودیو عصر طلایی با هم آشنا شدیم و بسیار بی‌ادعا همه کار انجام می‌داد تا در نهایت به کارگردانی رسید.
وی افزود: جهانگیری کارش را بلد بود و فیلم‌هایش مشخصات او را داشتند و آنچه را که داشت به مخاطب عرضه می‌کرد و به خاطر همین هم موفق بود. از همان ابتدا تا آخرین روزهای حیاتش تغییری در رفتارش ندیدم و همیشه همان جهانگیری بود.
منوچهر والی‌زاده، از گویندگان و مدیران دوبلاژ، سابقه آشنایی‌اش با جهانگیر جهانگیری را مربوط به سال 1341 در استودیو عصر طلایی عنوان کرد و گفت: به عنوان بازیگر برای حضور در شش هفت فیلم قرارداد بسته بودم و بعد از اتمام اولین کارم بسیار علاقه‌مند بودم تصویرم را ببینم، اما آن زمان مانند امروز نبود که به راحتی تصاویر تو را نشان دهند.
وی ادامه داد: جهانگیری در لابراتوار استودیو عصر طلایی کار می‌کرد و با نشان دادن تصاویری از من روی میز تدوین، زیباترین لحظه زندگی‌ام را رقم زد. بعدها هم در سال 53 در فیلمی از ایشان گویندگی کردم.
والی‌زاده با اشاره به اینکه تأکید همیشگی جهانگیری روی انضباط بوده است، گفت: اگر در دوبلاژ موفقیتی دارم به خاطر انضباطی است که از ایشان یاد گرفتم و خوشحالم در سال 92 برای پسر مرحوم جهانگیری در سریالی بازی کردم.
سردار محمود مجیدیان، از دوستان جهانگیری دیگر سخنران این مراسم بود که در سخنان کوتاهی اظهار کرد: اگر می‌خواستید فعالیت ایشان را ببینید، باید در کمیته انقلاب اسلامی حاضر می‌شدید. جهانگیری باعث افتخار ما بچه‌های کمیته است و اقدامات موثری انجام داده است.
احمد میرعلایی، تهیه‌کننده و مدیرعامل اسبق بنیاد سینمایی فارابی به خاطره‌ای از آخرین دیدارش از جهانگیری اشاره کرد و گفت: سال گذشته سفر کربلا در چنین ایامی قسمتم شد و هنگامی که عازم بودم، با من از دفتر تماس گرفته شد و گفتند آقای جهانگیری می‌خواهند شما را ببینند. با وجود تنگ بودن وقت به احترام موی سفید ایشان به دفتر رفتم که قرار بود با هم همکاری داشته باشیم، اما متأسفانه در مسیر برگشت خبر فوت ایشان را شنیدم و بسیار متأسف شدم که نتوانست فیلم آخرش را بسازد، اما خوشبختانه داریوش پسر این مرحوم کارش را ادامه خواهد داد.
حبیب اسماعیلی، تهیه‌کننده که در سه فیلم جهانگیری به عنوان بازیگر حضور داشته است این کارگردان را بسیار حرفه‌ای عنوان کرد و ادامه داد: نگاهش نگاه مردم بود و به خاطر همین مخاطب داشت. اکثر تهیه‌کنندگان از کارهایی که با ایشان کرده بودند راضی بودند. کارهای ایشان می‌توانست در جاهایی مطرح شود اما متأسفانه نشد.
وی با اشاره به عدم حضور مدیران در این مراسم گفت: چرا نبایند باشند؟ بیاییم در زمان حیات دوستان مهربان‌تر باشیم.
ولی‌الله مومنی، گوینده و بازیگر هم سابقه دوستی‌اش با جهانگیری را در استودیو عصر طلایی عنوان کرد و گفت: آن موقع سیاهی لشکر بودم و ایشان را برای اولین‌بار در آنجا دیدم. بعدها به خانه هنرمندان می‌رفتیم و با هم صحبت می‌کردیم و خوشحالم که در دو فیلم «عصیان‌گران» و «کوچ» در خدمت ایشان بودم و راهنمای خوبی برایم بودند.
پس از پخش تصاویری از جهانگیر جهانگیری، سیامک اطلسی، گوینده و بازیگر هم به پشت تریبون رفت و با بیان اینکه در استودیو فیلم‌کار با این کارگردان همکاری داشته است، گفت: او هیچ‌وقت خودش را نمی‌گرفت و مرتب کار می‌کرد و در نهایت کارنامه متفاوتی هم از خود به یادگار گذاشت.
«اصغر پورهاجریان» که در پنج فیلم به عنوان مدیر جلوه‌های ویژه با جهانگیری همکاری داشته با بیان اینکه از او بسیار آموخته است، اظهار کرد: شاید فیلم‌های جهانگیری در بخش مسابقه جشنواره‌ها شرکت نکرد، اما سبک و امضای خودش را داشت.
محمدرضا راد، مدیر انجمن بدلکاران به عنوان آخرین سخنران درباره جهانگیری به اظهارنظر پرداخت و گفت: من تا به حال با ایشان کار نکردم، اما مشتی بود و نشانه‌اش دعوت من برای اولین‌بار جهت صحبت کردن است و از خانه سینما تشکر می‌کنم که فرقی بین آدم‌ها نگذاشت و همه را در این مراسم دعوت کرد.
کامران ملکی در پایان این مراسم پیش از دعوت از داریوش جهانگیری، خاطره‌ای از تواضع و فروتنی جهانگیر جهانگیری گفت و از فرزند این کارگردان دعوت کرد تا از حاضران قدردانی کند.
فرزند این کارگردان اظهار کرد: نگران حد نصاب نرسیدن مهمان‌ها بودیم، اما انرژی عجیبی می‌گفت این اتفاق می‌افتد چرا که پدرم عاشق جمع بود و بزرگ و کوچک را یکی می‌دید و کسی را برتر از دیگری نمی‌دانست.
وی با تشکر از همکاری خانه سینما از برپایی این مراسم با اشاره به عدم حضور برخی از چهره‌ها گفت: نیامدن برخی را بی‌مهری تلقی نمی‌کنم و معتقدم گرفتاری داشته‌اند.
داود جهانگیری هم فرزند بزرگ مرحوم جهانگیر جهانگیری در جملاتی با بیان اینکه "خوشحالم نام نیک از پدرم به جا ماند" اظهار امیدواری کرد ادامه دهنده راه ایشان باشد.
در این مراسم که بیش از دو ساعت ادامه داشت، چهره‌هایی چون فرامرز روشنایی، مهدی میامی، حسین زندباف، محمود مقامی، صفر کشکولی، علی کفاش‌عراقی و جمعی از خانواده جهانگیری و هنروران سینما حضور داشتند، به طوری که سالن اصلی کاملا پر شده بود و در بالکن نیز مهمانان نشسته بودند.
کامران ملکی عدم حضور افرادی چون کمال تبریزی، محمدمهدی عسگرپور و فرهاد توحیدی را درگیر بودن در پروژه های فیلم عنوان کرد .